اثر بخشی بازی درمانی عروسکی بر پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نارسایی توجه

پیش زمینه و هدف: با توجه به شیوع نسبتاً بالای اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه و همراهی این اختلال با علائم پرخاشگری به کارگیری مداخلاتی جهت کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در این افراد با اهمیت به نظر می رسد بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی عروسکی بر کاهش پرخاشگری کودکان دارای اختلال بیش فعالی/نارسایی توجه می باشد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان سن 8 تا 12 سال مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی شهر کرمانشاه بود که بر اساس شرایط ورود به پژوهش تعداد 24 نفر به صورت نمونه گیری دردسترس از میان مراجعه کنندگان به کلینیک های روان درمانی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه مداخله ای بازی درمانی عروسکی بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه اعمال شد درحالی که گروه کنترل چنین آموزشی را دریافت نکردند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری رابطه ای و آشکار کودکان دبستانی فرنچ و همکاران (2002) بود. از تحلیل واریانس و آزمون تی مستقل جهت تجزیه وتحلیل یافته ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که نمرات گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل در مقیاس های پرخاشگری کل (23/3-=t، 004/0 p<) پرخاشگری رابطه ای (28/2-=t، 04/0 p<) و پرخاشگری واکنشی (1/7-=t، 001/0 p<) کاهش یافتند اما در مقیاس پرخاشگری جسمانی تفاوتی (6/0=t، 55/0 p<) در دو گروه مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش بازی درمانی عروسکی می تواند از طریق اثرگذاری بر عملکردهای اجرایی و تنظیم هیجان منجر به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان شود.